پیشگفتار :
با سپاس از ایزد توانا که توفیقی نصیب اینجانب نمود تا بتوانم مجموعه حاضر را جهت استفاده کلیه کاربران گرامی در زمینه طراحی بهینه با نرم افزار SolidWorks جمع آوری نمایم . در تهیه این اثر تلاش شده است تا کلیه مطالب بصورت کامل و کاربردی ارائه گردد . امید است تا کاربران گرامی نواقص این مجموعه را به دیده اغماض بنگرند و از مطالب ذکر شده در این اثر در اعتلاء و پیشرفت خود در زمینه کار با این نرم افزار معطوف بدارند .
محیط Assembly
فرمان هاي بخش component
فرمان هاي اين بخش در منوي Insert و زير منوي Component قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان ها مي توان قطعات ساخته شده در بخش part را وارد بخش مونتاژ كرد. همچنين با اين فرمان ها مي توان هم يك part جديد و هم يك Assembly جديد در محيط Assembly كه قرار داريم ايجاد كنيم.
فرمان Insert component
با استفاده از اين فرمان مي توان قطعاتي كه در محيط Part ساخته ايم فراخواني كنيم.
روش كار :
پس از اجراي فرمان در پنجره باز شده در بخش Part/Assembly to Insert روی گزينه Browse كليك كرده و وارد پنجره Open مي شويم. طبق آدرسي كه قبلاً قطعات را Save كرده ايم روي آيكون قطعه دو بار كليك كرده يا آيكون قطعه مربوطه را انتخاب و دكمه Open را مي- فشاريم سپس دوباره به پنجره Insert Component بر مي گرديم. پس از تأييد نهايي قطعه در محيط مونتاژ قرار مي گيرد.
نكته 1 : قطعه اول كه وارد محيط مونتاژ مي شود به عنوان قطعه پايه که تمامی قطعات بر روی آن مونتاژ می شوند و در ضمن این قطعه در محیط مونتاژی در جاي خود ثابت مي ماندیعنی هیچ حرکتی ندارد.
نكته 2 : براي اينكه سه صفحه اصلي بخش Part بر سه صفحه بخش Assembly منطبق شود زماني كه قطعه اول را فراخواني كرديم، فقط دكمه Ok فرمان Insert Component را تأييد مي كنيم یا اینکه گزینه origins را از منوی viewفعال می کنیم و این نقطه را به عنوان مبدا نشان می دهیم. اگر قطعه در حال انتخاب را در فضا كليك كنيم اين سه صفحه بر هم منطبق نمي شوند.
نكته 3 : براي آزاد كردن قطعه اول روي آيكون قطعه در نمودار درختي كليك راست كرده و گزينه Float را انتخاب مي كنيم مشاهده مي شود كه قطعه آزاد شده است و در فضا می توانیم به راحتی این قطعه را جابجا کنیم.
نكته 4 : براي آوردن ساير قطعات در محيط Assembly دوباره اين فرمان را انتخاب مي كنيم و همان مسيرهايي كه توضيح داده شد را اجرا مي كنيم.
نكته 5 : براي ثابت كردن يك قطعه در محيط مونتاژ روي آيكون قطعه راست در نمودار درختی كليك كرده و گزينه Fix را انتخاب مي كنيم.
فرمان New Part
با استفاده از اين فرمان مي توان يك Part در محيط Assembly ايجاد كرد.
روش كار :
پس از اجراي فرمان فرم افزار مي خواهد كه محيط Assembly اي كه در آن قرار داريم را Save كنيم پس از Save محيط دوباره در آن آدرس ، نرم افزار خواستار Save، Part اي كه مي خواهيم ايجاد كنيم مي شود. پس از Save كردن Part نشانگر موس در حالت انتخاب قرار مي گيرد كه در اين وضعيت بايد يكي از سه صفحه اصلي را براي ساختن Sketch و سپس فرمان هاي ترسيمي انتخاب كنيم. براي مثال صفحه Front را انتخاب مي كنيم آيكون Part جديد به رنگ آبي در مي آيد و ساير قطعات موجود در محيط مونتاژ كم رنگ شده پس از ساختن قطعه جديد روي گزينه Edit Component كه در حالت روشن قرار دارد كليك كرده تا به محيط Assembly باز مي گرديم.
نكته : قطعه اي که در اين وضعيت به وجود آورده ايم در جاي خود Fix است براي آزاد كردن آن علامت + كنار آيكون اين قطعه در نمودار درختي كليك كردن تا نمودار آن باز شود و از گزينه هاي اين قسمت روي گزينه Mates in Assembly كليك و علامت + آن را باز مي كنيم و روي قيد ايجاد شده كليك راست كرده و Delete را اجرا مي كنيم. با اين كار قید مربوطه از بین می رود و قطعه ايجاد شده آزاد مي گردد .
فرمان New Assembly
با استفاده از اين فرمان مي توانيم در محيط مونتاژي كه قرار داريم يك محيط Assembly جديد ايجاد كنيم.
روش كار :
شكل اجراي اين فرمان كاملا شبيه فرمان New Part است با اين تفاوت كه در فرمان New Part يك Part ايجاد مي شود ولي در فرمان New Assembly يك محيط Assembly يا مونتاژي در داخل محيط Assembly اي كه قرار داريم ايجاد مي شود.
فرمان Mate
با استفاده از اين فرمان مي توانيم قطعاتي را كه در محيط Assembly قرار دارند را در كنار هم جفت يا به عبارتي هر قطعه را در محل اصلی خود قرار دهيم و يك مونتاژ كامل ايجاد كنيم.
روش كار :
فرمان را اجرا مي كنيم در قسمت Mate Selections مي توانيم دو موضوع را انتخاب كنيم. به طور مثال دو سطح از دو جسم كه مي خواهيم در كنار هم قرار گيرند يا دو سطح از دو جسم كه مي خواهند هم مركز شوند و … در قسمت Standard Mate قيدهايي وجود دارد كه با استفاده از آنها مي توانيم قطعات را با هم جفت كنيم كه اين گزينه ها عبارتند از :
Coincident : منطبق شدن
Parallel : موازي بودن
Perpendicular : عمود بر هم بودن
Tangent : مماس بودن
Concentric : هم مركزي
Distance : فاصله دو سطح از هم
Angle : زاويه دادن بين دو سطح يا صفحه
پس از انتخاب يكي از اين گزينه ها طبق نوع مونتاژي كه مي خواهيم انجام دهيم دو گزينه قسمت Mate Alignment فعال مي شود. Alignment (يك رديف قرار گرفتن) و Anti-Aligned (برعكس قرار گرفتن).
كاربرد اين دو گزينه زماني است كه دو سطح يا صفحه اي كه براي قيدگزاري انتخاب كرده ايم در جهت مخالف هم قيد داده شود يا به طور كلي جهتي كه مي خواهيم طبق مونتاژ باشد را با اين دو گزينه تعويض مي كنيم.
نكته : پس از هر قيدي كه وارد كرديم دكمه Ok فرمان را اجرا مي كنيم. دوباره فرمان آماده دادن قيد جديد است اين فرمان تا زماني كه مي خواهيم از قيدگزاري استفاده كنيم فعال است و ديگر نياز نيست براي هر قيدي يك بار فرمان را اجرا كنيم. پس از اتمام كار در صورتي كه هيچ قيد و صفحه اي انتخاب نشد كليد Ok فرمان را اجرا مي كنيم تا از فرمان خارج شويم.
فرمان هاي بخش Component Pattern
فرمان هاي اين بخش در منوي Insert و زير منوي Component Pattern قرار دارد. با استفاده از اين فرمان ها مي توانيم قطعاتي به تعداد مشخص از قطعه اوليه در محيط مونتاژي ايجاد كرد.
نكته : در استفاده از اين فرمان ها فقط قطعه اوليه را قيدگزاري مي كنيم و قطعات بعدي كه با استفاده از اين فرمان ها به وجود مي آيد به تبعيت از قطعه اول داراي قيد مي شوند.
فرمان Linear Pattern
با استفاده از اين فرمان مي توانيم قطعاتي به صورت رديفي يا ستوني از قطعه اوليه ايجاد كنيم.
روش كار :
روش كار در اين فرمان كاملاً مشابه فرمان Linear Pattern از فرمان هاي Pattern در بخش Part مي باشد.
فرمان Circular Pattern
با استفاده از اين فرمان مي توان نمونه هايي از قطعه اوليه را حول يك محور ايجاد كرد.
روش كار :
كار با اين فرمان كاملاً شبيه فرمان Circular Pattern از فرمان هاي Pattern در بخش Part مي باشد.
فرمان Feature Driven
با استفاده از اين فرمان مي توانيم قطعاتي را در محل هايي كه با استفاده از دستورات Pattern از فرمان هاي بخش Part روي قطعه ايجاد شده است قرار دهيم.
نكته : حتماً محل قرارگيري قطعات بايد با استفاده از دستورات Pattern از فرمان هاي بخش Part ايجاد شده باشد در غير اين صورت از اين فرمان نمي توان استفاده كرد.
روش كار :
براي مثال قطعه اي در محيط مونتاژي داريم كه 20 عدد سوراخ قلاويز M6×1به صورت Linear Pattern بر روي قطعه ايجاد شده است و مي خواهيم 20 عدد پيچ M6×10 را در اين محل ها مونتاژ كنيم. ابتدا يك پيچ M6×10 را از محل استانداردها فراخواني مي كنيم سپس اين قطعه را در يكي از سوراخ ها با دستورات Mate مونتاژ مي كنيم. سپس فرمان Feature Driven را اجرا مي كنيم. در پنجره باز شده مربوط به اين فرمان در بخش Component to Pattern پیچ مونتاژ شده M6×10 را انتخاب مي كنيم و در قسمت Driving Feature يكي از 20 سوراخ را انتخاب مي كنيم.در پش نمايش اين فرمان مشاهده مي شود كه در تمامي سوراخ ها قطعات M6×10 مونتاژ شده است. در بخش Instances to Skip مي توانيم محل هايي را كه نمي خواهيم پيچي در آن مونتاژ شود با موس انتخاب مي كنيم با تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم مشاهده مي شود كه تعداد 20 عدد پیچ M6×10 در محل سوراخ ها ايجاد گرديده است.
فرمان Miror Component
اين فرمان در منوي Insert قرار دارد. با استفاده از اين فرمان مي توان يك قطعه را با استفاده از قرينه كردن نسبت به يك Plane ايجاد كرد.
روش كار :
اين فرمان كاملاً مشابه فرمان Miror از فرمان هاي بخش Part مي باشد.
فرمان Move Component
اين فرمان در نوار ابزار Assemblies قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان می توان قطعات را در محيط مونتاژي جابجا كرد و در محل دلخواه قرار داد.
روش كار :
پس از اجراي فرمان وارد پنجره مربوطه به اين فرمان مي شويم. در بخش Move از اين فرمان گزينه هاي زير وجود دارد.
Free Drag : با استفاده از اين گزينه مي توان به صورت آزادانه قطعات را جابجا كرد.
Along Assembly XYZ : با استفاده از اين گزينه جابجايي فقط با انتخاب هر يك از محورهای XYZ در آن محور صورت مي گيرد.
Along Entity : با استفاده از اين گزينه جابجايي تنها روي هر لبه اي از قطعات موجود در محيط Assembly كه انتخاب مي شود صورت مي گيرد.
By Delta XYZ : با استفاده از اين گزينه با وارد كردن مقدار فاصله در هر يك از پارامترهاي Z و Y و X جابجايي به صورت سه بعدي صورت مي گيرد. اين مقدار فاصله نسبت به محلي كه قطعه در آنجا قرار دارد صورت مي گيرد.
To XYZ Position : با استفاده از اين گزينه جابجايي با وارد كردن مقدار فاصله در هر يك از پارامترهاي Z و Y و X و به صورت سه بعدي صورت مي گيرد. اين جابجايي نسبت به مركز مختصات صورت مي گيرد.
براي مثال گزينه By Delta XYZ را انتخاب مي كنيم. با وارد كردن ميزان فاصله جابجايي در هر يك از پارامترهاي Z و Y و X و با زدن كليد Apply اين جابجايي را تأييد مي كنيم. مشاهده مي شود كه قطعه به مقدار اندازه هاي وارد شده حركت مي كند.
با گزينه Rotate مي توان با اينكه در فرمان Move هستيم عمل چرخاندن قطعه را نيز انجام دهيم البته نحوه تنظيم پارامترهاي فرمان Rotate در توضيحات مربوطه به اين فرمان به تفضيل توضيح خواهيم داد. در بخش Options اگر گزينه Standard Drag فعال باشد طبق استانداردهاي بالا كه توضيح آنها داده شد جابجايي صورت مي گيرد. اما با فعال كردن گزينه Collison Detection مي توانيم اين جابجايي را كنترل شده تر انجام دهيم. در بخش Check between اگز گزينه All Components را فعال كنيم و گزينه هاي Stop at Collision و Dragged Partonly را نيز فعال كنيم وقتي كه یک قطعه را جابجا می کنیم در زمان برخورد دو قطعه به يكديگراین عمل به صورت طبیعی صورت می گیرد و قطعه ديگر هيچ حركتي نمی کند و رنگ قطعه نيز به نشانه برخورد تغيير مي كند و اگر Speeker كامپيوتر هم روشن باشد هنگام برخورد صدايي هم ايجاد مي شود. البته براي فعال كردن تغيير رنگ هنگام برخورد و صدا بايد دو گزينه Highlight Faces و Sound از بخش Advanced Options نيز فعال باشد.
با فعال كردن گزينه Physical Dynamics مي توانيم نوع حركت قطعه را در فضاي سه بعدي محيط مونتاژ از نظر ميزان حساسيت كنترل كرد و اين كار را می توان با زبانه كنترل ميزان حساسيت در گزينه Sen Sitvity انجام داد. پس از تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم.
فرمان Rotate
اين فرمان در نوار ابزار Assembly قرار دارد. با استفاده از اين فرمان مي توان يك قطعه را در محيط مونتاژي حول يك محور خاص چرخاند.
روش كار :
پس از اجراي فرمان وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم. در بخش Rotate سه گزينه وجود دارد كه عبارتند از :
Free Drag : چرخاندن آزاد
About Entity : چرخاندن نسبت به يك لبه از يكي از قطعات موجود در محيط مونتاژي
By Delta XYZ : چرخاندن با وارد كردن مقدار عددي هر يك از پارامترهاي Z و Y و X. البته اين نوع چرخاندن به صورت سه بعدي صورت مي گيرد.
با گزينه Move هم مي توان مستقيماً در همين فرمان عمليات جابجايي را انجام داد. تنظيمات ساير بخش ها مانند Options و Advanced Options نيز كاملاً مشابه فرمان Move مي باشد. با تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم.
فرمان Smart Fasteners
اين فرمان در منوي Insert و يا در نوار ابزار Assemblies قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان در جاي پيچ هايي كه با استفاده از دستور Hole Series ايجاد شده است بلافاصله بدون اينكه مثلاً پيچي را از بخش استانداردها فراخواني كنيم سپس آن را قيدگذاري كنيم و در محل خود قرار دهيم يك پيچ استاندارد با مشخصاتي سوراخی که برای این پیچ ایجاد کرده ایم در محل این سوراخ قرار داد.
روش كار :
ابتدا با استفاده از دستور Hole Series (توضيحات اين فرمان در بخش بعدي توضيح داده خواهد شد) گل و جاي پيچ هاي مورد نظر را روي قطعه مورد نظر ايجاد مي كنيم. سپس فرمان را اجرا مي كنيم. در پنجره باز شده مربوط به اين فرمان در بخش Selection يكي از سوراخ هاي ايجاد شده با فرمان Hole Series را انتخاب مي كنيم. سپس گزينه Add را كليك مي كنيم مشاهده مي كنيم كه در تمامي سوراخ هاي نوع پيچي كه در بخش Hole Series براي آن جاي پيچهایی که ايجاد كرده بوديم پیچهایی با استاندار های در نظر گرفته شده قرار گرفته است و نوع استاندارد آن نيز در بخش Fasteners ثبت گرديده است.
فرمان Hole Series
اين فرمان در منوي Insert و زير منوي Assembly Feature و در زير شاخه Hole قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان سوراخ هايی براي جاي پيچ هاي استاندارد ايجاد نمود و با استفاده از فرمان Smart Fastener در آن پيچ هاي استاندارد را قرار داد.
روش كار :
پس از اجراي فرمان نرم افزار درخواست صفحه اي كاري را مي كند كه مي خواهيم بر روي آن سوراخ ها را ايجاد كنيم. پس از انتخاب صفحه كاري وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم در مرحله اول گزينه Add Smart Fastener از بخش Options را تيك مي زنيم. سپس گزينه Next را در بالاي پنجره كليك مي كنيم تا به مرحله بعد برويم. در مرحله دوم در بخش Start Hole Specification سه نوع انتخاب نوع سوراخ وجود دارد كه توضيحات مربوط به آنها در فرمان هاي Hole wizard در بخش Part داده شده است. براي مثال گزينه Counterbore را انتخاب مي كنيم. در بخش Standard نيز از نوع استانداردهاي موجود يكي را به عنوان مثال Ansi Metric را انتخاب مي كنيم. در بخش Type نيز يكي از انواع پيچ براي مثال پيچ آلن Socket Head Cap Screw را انتخاب مي كنيم. در بخش Size هم اندازه پيچ براي مثال M6 را انتخاب مي كنيم.
در بخش Fit (اندازه شدن) سه گزینه close(تنگ) normal (معمولی) و loose (گشاد) وجود دارد كه براي مثال گزينه Normal را انتخاب مي كنيم. در بخش Options تنظيمات سه بخش موجود را به شرح زير انجام مي دهيم:
گزينه Head Clearane (فضاي خالي بين سر پيچ تا قطعه)
با زدن تيك اين گزينه مقدار فاصله گل پيچ تا سطح قطعه را وارد مي كنيم. براي نمونه عدد 1 میلیمتر را وارد مي كنيم.
گزينه Near Side Counter Sink (تنظيمات پج گل پيچ)
با زدن تيك اين گزينه مقدار پج گل ییچ را وارد مي كنيم براي مثال در قسمت Near Sid Counter Sink Diameter براي پنچ M6 عدد 6 را انتخاب مي كنيم و در قسمت Near Sid Counter sink Angle عدد ˚90 را وارد مي كنيم.
گزينه Under head counter sink (تنظيمات پج سوراخ پيچ)
با اين گزينه هم مي توان در صورت تمايل پج سوراخ پيچ را وارد نمود.
در بخش Custom Sizing هم اندازه هاي مربوط به جاي سوراخ و گل پيچ نوع پيچ آلنی که انتخاب كرده ايم به صورت استاندارد وجود دارد. تنظيمات اين بخش را بدون تغيير باقي مي گذاريم و دكمه Next را مي زنيم تا به مرحله بعد برويم. در مرحله سوم كه مربوط به تنظيمات مته براي سوراخكاري است گزينه Auto Size based on start hole را تيك مي زنيم تا تنظيمات به صورت اتوماتيك انجام شود و براي تنظيمات دستي مي توانيم تيك اين گزينه را برداشته سپس اين بخش را دستي تنظيم كرد.
دوباره دكمه Next را مي زنيم تا به مرحله بعد برويم. در اين مرحله هم تنظيمات بخش مربوط به قلاويز را انجام مي دهيم تيك گزينه Auto Size based on start hole را فعال مي كنيم. در بخش End Condition شرايط انتهاي مته را وارد مي كنيم كه تا كجا سوراخ كند اين كار را با انتخاب يكي از دو گزينه Through All و يا Up To Next انجام مي دهيم. در بخش Options هم با فعال كردن تيك Far side counter sink مي توانيم پخ مربوط به انتهاي سوراخ را وارد كنيم. در نهايت با تأييد نهايي فرمان را اجرا مي كنيم مشاهده مي شود كه سوراخ يا سوراخ هايي برای پيچ آلن نوع Socket Head Screws ايجاد كرده ايم.
نكته 1 : براي وارد كردن به تعداد سوراخ ها در مرحله اول روی صفحه يا Plane انتخابي با موس تيك مي زنيم.
نكته 2 : براي اندازه گزاري و قيدگذاري دقيق محل سوراخ ها روي فرمان Hole Series روي نمودار درختي كليك راست كرده و Edit Sketch را فعال مي كنيم و اندازه گزاري را انجام مي دهيم.
نكته 3 : پس از تأييد نهايي فرمان بلافاصله فرمان Smart Fasteners اجرا مي شود كه با تنظيمات اين فرمان نوع پيچ انتخابي در محل خود قرار مي گيرند.
فرمان Weld Bead
اين فرمان در منوي Insert و زير منوي Assembly Feature قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان انواع عمليات جوشكاري را در محيط مونتاژي انجام داد.
روش كار :
پس از اجراي فرمان در پنجره باز شده اين فرمان در بخش Type نوع جوش را انتخاب مي كنيم. در قسمت پيش نمايش شكل جوش ها نمايش داده مي شود كه براي مثال جوش Backing Run را انتخاب مي كنيم.
نكته : دو قطعه حتماً باید در محل صحيح خود با قيدگذاري قرار گرفته باشند. پس از تعيين نوع جوش دكمه Next را مي زنيم تا به مرحله بعد مي رويم. در اين مرحله در بخش Sarface Shape يكي از انواع جوش كه Flat (تخت) Convex (محدب) Concave (مقعر) را انتخاب مي كنيم. براي مثال Convex در بخش Top Surface Delta مقدار برآمدگي سطح جوش از سطح بالايي دو قطعه را با وارد كردن عدد مربوطه به آن تعيين مي كنيم و سپس در گزينه Bottom Surface Delta همين كار را براي سطح پاييني انجام مي دهيم. با وارد كردن اعداد مورد نظر دكمه Next را مي زنيم و به مرحله بعد مي رويم. در اين مرحله بايد نحوه اتصال صفحات را انتخاب كنيم مثال براي دو قطعه زير بايد اين صفحات را اينگونه انتخاب كرد.
مرحله نهايي جوشكاري مرحله انتخاب صفحات
در قسمت Top Face صفحات 1 و 2 را انتخاب مي كنيم.
در قسمت Stop Face صفحات 3 و 4 و 5 و 6 را انتخاب مي كنيم.
و در قسمت Contact Face صفحات 7 و 8 را انتخاب مي كنيم.
پس از زدن دكمه Next وارد مرحله بعدي مي شويم در اين مرحله اين فرآيند از جوشكاري را در آدرسي كه به نرم افزار مي دهيم Save مي كند. پس از زدن دكمه Finish كار جوشكاري به پايان رسيده است.
نكته : فرآيند جوشكاري در نمودار درختي با نام bead ثبت شده است كه براي اعمال تغيير مي توانيم روي آن كليك راست و ويرايش را انجام دهيم. براي تغييرات روي نوع جوش هم علامت + كنار آيكون bead را باز كرده و روي گزينه weld bead كليك راست كرده و كارهاي ويرايشي را انجام مي دهيم.
فرمان Exploded View
اين فرمان در منوي Insert قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توانيم نقشه انفجاري ايجاد كنيم.
روش كار :
پس از اجراي فرمان وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم. در بخش Exploded Steps قطعات دمونتاژ شده ثبت مي شود كه بعداً مي توانيم آنها را ويرايش كنيم.
در بخش Settings از اين فرمان قطعه اي كه مي خواهيم از مجموعه جدا شود را انتخاب مي كنيم با انتخاب اين قطعه محور مختصات XYZ روي قطعه ظاهر مي شود. با انتخاب يكي از محورها به وسيله موس جهت حركت قطعه روي يك محور را تعيين مي كنيم. با استفاده از زبانه Reverse Direction مي توانيم جهت حركت روي آن محور را معكوس كنيم. در بخش Exploded Distance نيز مي توانيم فاصله حركت قطعه وارد كنيم. با زدن دكمه Apply اين فاصله را تأييد مي كنيم. حال اگر فاصله مورد دلخواه نبود دو بار فاصله جديد را تايپ مي كنيم. سپس باز هم دكمه Apply را مي زنيم. پس از رسيدن به فاصله مورد نظر دكمه Done را مي زنيم تا حرکت اين قطعه ثبت شود. سپس اين كار را تا آخرين قطعه انجام مي دهيم و پس از تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم.
نكته 1 : براي ويرايش كردن و يا نمايش حالت انفجاري در بالاي نمودار درختي روي گزينه Configurations Manager كليك مي كنيم تا به محيط انفجاري برگرديم.
در نمودار درختي اين محيط روي علامت هاي + كليك كرده تا به آيكون Expl wiew برسيم. روي اين گزينه راست كليك كرده و گزينه Edit Feature را انتخاب مي كنيم. با كليك بر روي علامت + Expl wiew وارد پنجره Explode مي شويم و مي توانيم هر يك از Step ها را با كليك بر روي آن ويرايش كنيم.
نكته 2 : براي نمايش انيميشن حالت انفجاري و مونتاژي بر روي آيكون Expl wiew كليك راست كرده و گزينه Animate Collapse را انتخاب كنيم و حالت انيميشن را نمايش دهد.
نكته 3 : براي جمع كردن حالت انفجاري و تبديل به حالت مونتاژي روي آيكون Expld wiew كليك راست كرده و گزينه Collapse را انتخاب مي كنيم و اگر خواستيم دوباره به حالت انفجاري برگرديم باز هم روي آيكون Expl wiew كليك راست كرده و گزينه Explode را انتخاب مي كنيم.
فرمان Explode Line Sketch
اين فرمان در منوي Insert قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان خط محورهاي در حالت انفجاري و نشان دادن جهت صحیح مونتاژ قطعات را تعيين نمود.
روش كار :
پس از ايجاد يك نمای انفجاري بر روي اين فرمان كليك كرده وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم. در قسمت Items To Connect قطعاتي كه در يك راستا قرار دارند را انتخاب مي كنيم. در قسمت Options نيز مي توانيم با گزينه Reverse جهت تشكيل خط را تغيير دهيم و تيك گزينه Along XYZ را نيز فعال كنيم. پس از تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم. مشاهده مي شود كه يك خط محور جهت نمايش نحوه مونتاژ قطعات ايجاد شده است.
فرمان هاي Simulation (شبيه سازي)
فرمان هاي اين بخش در منوي Insert قرار دارند.
با استفاده از اين فرمان ها مي توان بعضي از حركات رفت وبرگشتي يا چرخشي را شبيه سازي كرد.
فرمان Linear Motor
با استفاده از اين فرمان مي توان يك حركت رفت و برگشتي را شبيه سازي كرد.
روش كار :
پس از ساختن يك مسير رفت و برگشتي مثلاً يك پيستون که مي خواهد داخل يك سيلندر حركت رفت و برگشتي انجام دهد. فرمان را اجرا مي كنيم در بخش Direction/velocity و در گزينه Direction Reference سطح استوانه اي پيستون را انتخاب مي كنيم. با كليد دو وضعيتي Reverce Direction مي توان جهت حركت را تغيير داد. پس از تأييد جهت در گزينه Velocity (سرعت حركت) را مي توان با زبانه مربوط به اين گزينه تعيين كرد و يا با فعال كردن تيك گزينه Numetric (عددي) به صورت وارد كردن عددي مشخص براي سرعت حركت تعيين سرعت براي حركت را انجام داد. پس از اين كار فرمان را تأييد مي كنيم. سپس دو باره بر روي آيكون Simulation كليك مي كنيم اين بار روی گزينه Calculate Simulation كليك مي كنيم تا نرم افزار خود سرعت حركت را محاسبه كند. پس از انتخاب اين فرمان دقت شود كه ديگر هيچ حركتي با موس يا كيبورد انجام نشود زيرا در مواردي كه محاسبات سنگين است احتمال هنگ كردن نرم افزار وجود دارد. پس از انجام محاسبات قطعه تا جايي حركت مي كند كه به يك مانع برخورد كند.
نكته : نبايد در مواردي كه پيستون مي خواهد حركت كند با قيدهايي پيستون را در جاي خود ثابت نگه داريد. با ثابت كردن پيستون در جاي خود هيچ حركت شبيه سازي انجام نمي شود.
پس از انجام محاسبات دوباره بر روي آيكون Simulation كليك مي كنيم. اين بار دو گزينه Replay Component (يعني نمايش دادن شبيه سازي) و Reset Component (راه اندازی مجدد قطعه برای شبیه سازی )گزينه Replay Component را انتخاب مي كنيم. مشاهده مي شود كه پنجره Animation Controller جهت نمايش دادن حركت شبيه سازي فعال مي شود و در صفحه نمايش پيستون تا جايي كه به آن فضاي حركت داده ايم در حال رفت و برگشت است.
فرمان Rotary Motor
با استفاده از اين فرمان مي توان يك حركت خطي را به يك حركت دوراني و يا يك حركت دوراني ايجاد كرد.
روش كار :
اين فرمان را براي تبديل يك حركت خطي مثل شانه و يك چرخ دنده توضيح مي دهيم. ابتدا يك چرخ دنده را در محل قرارگيري اش قيدگذاري مي كنيم به طوري كه بتواند آزادانه حول محور خود گردش كند. سپس يك شانه را نيز طوري با چرخ دنده درگير مي كنيم كه با حركت دوراني چرخ دنده شانه بتواند به صورت خطي حركت كند.
پس از اجراي فرمان پنجره مربوط به اين فرمان باز مي شود. در بخش Direction/Velocity و در گزينه Direction يك سطح از چرخ دنده را مشخص مي كنيم. علامت چرخش بر روي چرخ دنده ظاهر مي شود. در صورت صحيح نبودن جهت چرخش مي توانيم با استفاده از دكمه دو وضعيتي Reverse Direction جهت چرخش را تعويض كنيم و در گزينه Velocity نيز مي توانيم سرعت چرخش را وارد كنيم.
تنظيمات گزينه Numeric همانند فرمان Linear Motor مي باشد. پس از تأييد نهايي از فرمان خارج مي شويم. سپس دو باره بر فرمان Simulation كليك كرده و فرمان Calculate Simulation را اجرا مي كنيم تا محاسبات لازم انجام شود. سپس دوباره فرمان Simulation را اجرا مي كنيم و اين بار گزينه Replay Simulation را اجرا مي كنيم تا شبيه سازي كه ايجاد كرده ايم را نمايش دهد.
فرمان Linear Spring
با استفاده از اين فرمان مي توانيم حالت فنري بين دو قطعه را ايجاد كنيم. يعني با فرض اينكه بين آن دو قطعه فنري را كار گذاشته و به آن فشار وارد مي كنيم تا يكي از اين قطعه به حركت رفت و برگشتي فنري ادامه دهد.
روش كار :
براي مثال دو قطعه مكعبي شكل را در يك محيط Assembly مونتاژ مي كنيم. اين دو قطعه را طوري با هم مونتاژ مي كنيم كه در يك راستا قرار گيرند. سپس با قيد Distance يك فاصله 100 ميليمتري بين دو قطعه ايجاد مي كنيم. پس از دادن اين فاصله حتماً بايد قيد Distanct را پاك كنيم تا قطعه بتواند حالت فنري داشته باشد. سپس فرمان Linear Spring را اجرا مي كنيم. وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم در بخش Spring parameters و در قسمت Spring Endpoint دو لبه از دو مكعب را انتخاب مي كنيم. در گزينه Free Length فاصله آزاد بين دو قطعه به طور مثال همين 100 ميليمتر را وارد مي كنيم. و در گزينه Spring Constant ضريب ثابت فنر (نيروي فنر) را وارد مي كنيم به طور مثال 100N/mm و سپس فرمان را تأييد مي كنيم. دوباره فرمان Simulation را اجرا مي كنيم و فرمان Calculate Simulation را اجرا مي كنيم تا محاسبات لازم انجام شود. اگر دو باره در قسمت Simulation فرمان Replay را اجرا كنيم شبيه سازي صورت گرفته را نمايش مي دهد.
فرمان Gravity (جاذبه)
با استفاده از اين فرمان مي توان با استفاده از سنگيني يا نيروي گرانش قطعه اي كه در بالاي يك قطعه ديگر قرار دارد شبيه سازي جاذبه يا سرعت پايين افتادن را انجام داد.
روش كار :
پس از اين كه به طور مثال دو قطعه مكعبي شكل را مانند فرمان Linear Spring روي هم مونتاژ كرديم فرمان Gravity را اجرا كنيم و وارد پنجره مربوط به اين فرمان مي شويم. در بخش Direction/Strength و در گزينه Direction Reference يك لبه از جسمي كه در بالا قرار گرفته را انتخاب مي كنيم و با كليد دو وضعيتي Reverse Direction مي توانيم جهت سقوط يا صعود را تعويض كنيم و در گزينه Strength (مقاومت) با فعال كردن تيك گزينه Numeric مقدار عددي آن را وارد مي كنيم و فرمان را تأييد مي كنيم. بعد از اين كار فرمان Calculate Simulation را دوباره اجرا كرده تا محاسبات لازم را انجام دهد سپس با اجراي فرمان Replay شبيه سازي صورت گرفته را مشاهده مي كنيم.
نكاتي چند درباره بخش Assembly نرم افزار Solid works
نحوه وارد كردن قطعات Standard به داخل محيط مونتاژي :
پس از نصب كردن نرم افزار قطعات Standard كه در cd سوم و در پوشه Browser قرار دارد پوشه مزبور را كپي كرده و در درايوي كه نرم افزار نصب شده است در آدرس زير Paste مي كنيم.
C:\Program Files\ Common File\ Solid Work Data
پس از اين كار منوي Tools را باز كرده گزينه Add-Ins… را اجرا مي كنيم. در پنجره باز شده اين گزينه تيك دو گزينه Solid Works Toolbax و Solid Works Toolbax Browser را فعال مي كنيم. بعد از كارهاي انجام شده قطعات Standard در قسمت Design Library فعال مي شود و مي توانيم از اين قطعات در مونتاژ كردن استفاده كنيم. براي مثال نحوه وارد كردن يك پيچ سر شش بدون واشر را استاندارد از DIN انجام مي دهيم. با كليك بر آيكون Design Library كه در قسمت سمت راست تصوير و شكل آن به صورت چند كتاب بغل هم است وارد اين بخش مي شويم. علامت + Toolbox را فعال كرده علامت + DIN را باز كرده در مجموعه استانداردهاي موجود در اين بخش علامت + گزينه Bolts and Screws را نيز باز مي كنيم. از نوع دسته پيچ هاي موجود روي پوشه Hex Boltsand Screws كليك كرده تا اين مجموعه باز شده و انواع پيچ هاي مربوط به اين مشاهده شود.
روي گزينه Hex Screw Grade DINEN 24015 كليك كرده و آن را درگ مي كنيم و در داخل محيط مونتاژي رها مي كنيم. در پنجره تنظيمات باز شده مربوط به اين پيچ در قسمت Size مي توانيم اندازه پيچ را انتخاب كنيم براي مثال M10 در قسمت Length مي توانيم طول كل پيچ را از استانداردهاي موجود وارد كنيم و در قسمت Thread Length مي توانيم طول دنده با توجه به طول كلي كه در مرحله قبل انتخاب كرده بوديم را وارد كنيم. در گزينه Thread Display هم مي توانيم نحوه نمايش دادن پيچ را در محيط مونتاژ انتخاب كنيم كه مي تواند به صورت Simplified (ساده شدن) Cosmetic (نمايش حالت دنده) Schematic (به صورت دنده دار) با زدن كليد Ok يك پيچ با تنظيمات انجام شده ايجاد مي شود.
نكته : براي ويرايش كردن اين پيچ روي آيكون اين پيچ در نمودار درختي كليك راست كرده و گزينه Edit Toolbox Definition را اجرا مي كنيم دوباره وارد پنجره تنظيمات پيچ مي شويم پس از اعمال تغييرات لازم از فرمان خارج مي شويم.
فرمان Edit Component
اين فرمان در نوار ابزار Assembly قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان يك قطعه را در محيط Assembly ويرايش كرد و ديگر براي ويرايش نيازي نیست به محيط Part برويم.
روش كار :
روي قطعه مورد نظر در محيط Assembly كليك راست كرده و Edit Component را اجرا مي كنيم. در اين صورت ساير قطعات در محيط مونتاژي كم رنگ مي شود و رنگ قطعه مورد نظر مشخص تر مي شود و مي توان عمليات ويرايشي را روي اين قطعه انجام داد.
نكته 1 : براي برگشت به محيط Assembly يا بايد دوباره بر فرمان Edit Component كليك كنيم يا اينكه بر فرمان Rebuild (كه با علامت چراغ خطر مشخص است) كليك كنيم.
نكته 2 : براي رفتن به محيط Part يك قطعه روي آن قطعه در محيط Assembly كليك راست كرده و گزينه Open Part را انتخاب مي كنيم با اين كار وارد محيط Part آن قطعه مي شويم.
فرمان Hide/Show Component
اين فرمان در نوار ابزار Assembly قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان قطعات را در محيط Assembly مخفي يا نمايش داد.
روش كار :
ابتدا قطعه را انتخاب كرده سپس فرمان Hide/Show Component را اجرا مي كنيم. پس از اجراي فرمان قطعه مخفي مي شود براي نمايش مجدد قطعه در محيط مونتاژي دوباره بر آيكون قطعه كه در نمودار درختي به صورت كم رنگ شده كليك كرده و فرمان Hide/Show Component را اجرا مي كنيم.
فرمان Chang Suppression State
اين فرمان در نوار ابزار Assembly قرار دارد.
با استفاده از اين فرمان مي توان قطعات را از محيط هاي Assembly بزرگ يا حجيم خارج و يا سبك وزن كرد تا حجم محيط Assembly كمتر شود.
روش كار :
قطعه را انتخاب مي كنيم بر روي آيكون اين فرمان كليك مي كنيم سه گزينه وجود دارد كه عبارتند از :
Suppress : خارج كردن قطعه كار از محيط Assembly به طور موقت
Light Weight : سبك وزن كردن قطعه به طوري كه وزن قطعه نزديك به صفر باشد
Resolve : برگرداندن به حالت قبل
هر يك از دو گزينه اول را انتخاب كنيم كار مربوط به خود را انجام مي دهد و اگر دوباره بخواهيم به حالت اول برگردد گزينه Resolve را انتخاب مي كنيم.